رفع توقیف یا ترغیب و ترویج یک اشتباه سینمایی
کاش می‌توانستیم اکران فیلم «خانه پدری» را تنها یک اقدام فرهنگی برای رفع توقیف یک اثر سینمایی قلمداد کنیم، اما وقتی مواضع مسئولان سازمان سینمایی را مشاهده می‌کنیم، می‌بینیم که ظاهراً موضوع چیز دیگری است. اکران یک فیلم ملتهب و مسئله‌دار همراه با مواضعی که در آن برای سخن گفتن درباره فیلم از استخدام واژه‌هایی تمجیدآمیز و حمایت‌آمیز استفاده می‌شود رویکردی است که نمی‌تواند سازنده و دلسوزانه تلقی شود. محمدمهدی طباطبایی‌نژاد معاون نظارت و ارزشیابی سازمان سینمایی روز اول اکران خانه پدری از آن به عنوان اثری برجسته در سینمای ایران و یکی از بهترین فیلم‌های کیانوش عیاری یاد می‌کند. از سویی دیگر ابراهیم داروغه‌زاده دبیر جشنواره فیلم فجر همان روز با انتشار یک توئیت که از آن بوی حمایت به مشام می‌رسید، می‌نویسد: «تمام دخترانی که با اجبار پدر تن به ازدواج با کسی می‌دهند که دوستش ندارند در حقیقت زنده به گور می‌شوند. به جای حمله به فیلمی که با تحجر سر جنگ دارد با جهالت که منجر به ظلم به دختران مان می‌شود مبارزه کنیم.» اینگونه اظهار نظر‌ها از سوی افرادی که وظیفه سیاستگذاری امور سینمایی کشور بر عهده آنهاست، مسئولانه به نظر نمی‌رسد. وقتی یک مسئول سینمایی از فیلمی به عنوان برجسته یاد می‌کند در واقع این پیام واضح را به جامعه سینمایی کشور می‌دهد که از ساخت و اکران چنین آثار ملتهبی حمایت می‌شود. وقتی دبیر جشنواره فجر توئیت می‌زند و اعلام می‌کند که فیلم علیه تحجر و جهالت است نه بر ضد جامعه ایرانی یعنی دارد از محتوای فیلم دفاع می‌کند. مسئله اصلی این است که سازمان سینمایی دست کم می‌توانست درباره اکران فیلم خانه پدری موضعی بی‌طرفانه اتخاذ و اعلام کند که با اکران محدود فیلم صرفاً تلاش دارد مشکل اکران یک فیلم توقیفی را حل کند، اما وقتی کلمات و جملات ستایش‌آمیز درباره فیلم به کار می‌رود و برخی نزدیکان رسانه‌ای سازمان سینمایی نیز همزمان از ارزش‌های هنری و سینمایی و محتوایی فیلم داد سخن سر می‌دهند، در واقع نوعی ترویج آثاری به مشام می‌رسد که تولید آن هم می‌تواند برای نهاد متولی سینما دردسر ساز باشد و هم برای فیلمسازانی که با چراغ سبز مسئولان سینمایی به سمت تولید چنین آثاری سوق داده شده‌اند و سازمان سینمایی از این دردسر‌های دوطرفه برای فرهنگ و اهالی آن حمایت می‌کند تا از التهابات رخ داده به سود سیاست بهره‌برداری کند. پس زیبنده این است که مسئولان سینمایی وزارت ارشاد درباره مسئولیت‌هایشان در مورد تقویت محتوای آثار سینمایی و سیاستگذاری در این رابطه بیشتر فکر کنند و با اتخاذ مواضعی مسئولانه‌تر از ترغیب به تولید آثاری که می‌تواند احساسات جامعه شریف ایرانی را جریحه‌دار نماید، پیشگیری نمایند.
منبع: روزنامه جوان
نویسنده
حکم قضایی شکستن شیشه ماشین داخل پارکینگ چیست ؟ 
کتک زدن وکیل چه حکمی دارد ؟ 
اذیت کردن همسر و بچه ها با زبان چه کمی قضایی و اسلامی دارد ؟ 
دزدیدن گوشی چه حکم قضایی دارد ؟ 
نفقه دختر و پسر تا چه سالی به عهده پدر است ؟ 
