قرارداد اجاره زمین کشاورزی
شما میتوانید ملک مسکونی یا زمین کشاورزی خود را اجاره دهید، البته قرارداد اجاره برای هر کدام متفاوت بوده و مفاد آن هم متفاوت خواهد بود.
نحوه اجاره دادن زمین کشاورزی در مقایسه با دیگر زمینها متفاوت است. در این قرارداد، موجر در ازای مبلغ معینی و برای مدت مشخصی، زمین کشاورزی خود را به مستاجر اجاره میدهد، البته در قرارداد اجاره زمین کشاورزی، اجارهبها نسبت به سایر موارد متفاوت است و این امر بستگی به نحوه توافق طرفین دارد.
این اجاره مربوط به مبلغ برداشت محصول و فروش آن است که باید موجر و مستاجر نسبت به آن توافق داشته باشند. موجر و مستاجر باید در مورد مقدار محصول و درصد آن به عنوان مبلغ اجاره به توافق برسند. مالک زمین کشاورزی میتواند با مستاجر قرارداد اجاره را منعقد کند و زمین نباید به دولت یا ارگانهای دولتی تعلق داشته باشد، همچنین زمین نباید در محدوده شهری واقع شده باشد. بالغ و عاقل بودن موجر و مستاجر شرط اصلی هر نوع قراردادی است که بین موجر و مستاجر منعقد میشود، قرارداد باید به صورت کتبی منعقد شده باشد و قرارداد شفاهی سندیتی ندارد. دو نفر شاهد هم باید این قرارداد را امضا کنند و در دو نسخه تنظیم شود و یک نسخه از آن نزد موجر و نسخه دیگر نزد مستاجر باقی خواهد ماند. زمانی که مدت قرارداد به پایان رسید، مستاجر موظف است زمین زراعی را به موجر تحویل دهد، البته امکان دارد که موجر قرارداد را برای یک سال دیگر هم تمدید کند. در صورتی که موجر بر روی زمین ملک، درخت یا قناتی دارد باید در قرارداد اجاره مشخص شود و مستاجر نباید بدان آسیبی برساند و البته نحوه استفاده مستاجر از این موردی که بر روی زمین کشاورزی وجود دارد باید مشخص شود. در صورتی که قرارداد شفاهی بین موجر و مستاجر منعقد شده باشد، و قرارداد کتبی موجود نباشد، فقط سخنان شاهدان میتواند برای حل دعاوی مربوط به زمین کشاورزی استناد شود. نبود مدرک کتبی خود مشکل بزرگی است و نمیتوان بدون مدرک و دلیل یکی از طرفین را مقصر شناخت.
این اجاره مربوط به مبلغ برداشت محصول و فروش آن است که باید موجر و مستاجر نسبت به آن توافق داشته باشند. موجر و مستاجر باید در مورد مقدار محصول و درصد آن به عنوان مبلغ اجاره به توافق برسند. مالک زمین کشاورزی میتواند با مستاجر قرارداد اجاره را منعقد کند و زمین نباید به دولت یا ارگانهای دولتی تعلق داشته باشد، همچنین زمین نباید در محدوده شهری واقع شده باشد. بالغ و عاقل بودن موجر و مستاجر شرط اصلی هر نوع قراردادی است که بین موجر و مستاجر منعقد میشود، قرارداد باید به صورت کتبی منعقد شده باشد و قرارداد شفاهی سندیتی ندارد. دو نفر شاهد هم باید این قرارداد را امضا کنند و در دو نسخه تنظیم شود و یک نسخه از آن نزد موجر و نسخه دیگر نزد مستاجر باقی خواهد ماند. زمانی که مدت قرارداد به پایان رسید، مستاجر موظف است زمین زراعی را به موجر تحویل دهد، البته امکان دارد که موجر قرارداد را برای یک سال دیگر هم تمدید کند. در صورتی که موجر بر روی زمین ملک، درخت یا قناتی دارد باید در قرارداد اجاره مشخص شود و مستاجر نباید بدان آسیبی برساند و البته نحوه استفاده مستاجر از این موردی که بر روی زمین کشاورزی وجود دارد باید مشخص شود. در صورتی که قرارداد شفاهی بین موجر و مستاجر منعقد شده باشد، و قرارداد کتبی موجود نباشد، فقط سخنان شاهدان میتواند برای حل دعاوی مربوط به زمین کشاورزی استناد شود. نبود مدرک کتبی خود مشکل بزرگی است و نمیتوان بدون مدرک و دلیل یکی از طرفین را مقصر شناخت.