عدم رعایت حریم و بی بند و باری ها
برخی از زوجین در معاشرت ها، برخوردها و آمد و شدهای اجتماعی، خانوادگی و دوستانه خود بسیار بی احتیاطی نموده و در حضورهم مراقبت های لازم را انجام نمی دهند، لاجرم حرمت شریک زندگی را حفظ نمی نمایند و در مقابل چشمان نظاره گر همسر به طرز ناموجهی با دیگری، سخن می گویند، می خندند و… گاهی سخنان، خنده ها، اظهار نظرها، لحن گفتگو به گونه مشمئز کننده ای تظاهر می یابد که از نظر همسر چندان خوشایند نیست.
بروز این چنین رفتارهای بی مهابانه، به واقع اندیشه ای جز بی بند و باری همسر ، در ذهن فرد متبادر نخواهد نمود و منجر به کینه ی فرو خورده ای در شریک زندگی می شود که متعاقب آن، حاصلی نیز جز عدم اعتماد، شک و سوء ظن نخواهد داشت.
● محدودیت های افراطی
برخی از روان شناسان معتقدند که محدودیت های افراطی منجر به بدبینی می شود. از یک سو، خواسته های نا بجا، باید و نبایدها و محدودیت های بیش از حد در زندگی یکی از شریکان از جانب همسر، منجر به پرورش حس سلطه گری همسر و سلطه پذیری اجتناب ناپذیر در فرد می شود و از دگر سو، افکار منفی همچون «او مانع بالندگی و رشد من است» بر تند شدن شعله های آتش حس بی اختیاری و تحت سیطره بودن دامن زده و فرد را بر آن جلی می کند تا در برابر این موضع قدرت، موضعی مقاومت باری اتخاذ نموده و سعی بر دفع آن نماید.
● پنهان کاری ها برخی از زن و شوهر ها، شیوه نامناسبی را برای مدیریت امور شخصی و حتی خانوادگی شان اتخاذ می نمایند، آن ها پنهان کاری را در صدر اداره امور زندگی شان قرار می دهند.
این شیوه تا زمانی که موضوع، از دید طرفین مخفی بماند، مسئله ای در پی نخواهد داشت ولی به محض افشا و برملا شدن آن بر طرف مقابل و یا حتی احساس روزنه ای در وی، برای کشف پنهان کاری و موارد مشکوک، اثر بخشی اش را از دست داده و بی شک، بدگمانی و سوءظن، محصول این بذر گندیده ای خواهد بود که به دست خویش، با سهل انگاری و بی مبالاتی پرورانیده ایم.
● چند توصیه به بدبین ها
شما آقا/خانم محترمی که از مشکل خود مطلعید و حتی از این شرایط خود به ستوه آمدید، می توانید با اتخاذ و کار بست تدابیر ارائه شده در ذیل، بر مشکل بدبینی خود فائق آئید:به هنگام تهاجم افکار منفی و آزار دهنده به ذهنتان، با یادآوری ارزش های مثبت همسرتان (اهمیت فراوان او به رابطه خانوادگی و زناشویی، عشق و علاقه مندیش به زندگی با شما، و…
) با آن افکار مزاحم مقابله نمایید و مکرر به خودتان بگویید هیچ دلیلی برای توجه کردن به این افکار وجود ندارد
●
با واقعیت مواجه شوید
از گمان های بد، تعصبات غلط و توهمات بیجا به شدت اجتناب کنید؛ مطابق با موازین عقل و وجدان رفتار نمایید و باورهای شناختی منفی و تهدید کننده خود را تغییر دهید.هتر است به هنگام احساس تهدید،
سعی کنید احساس خود را تجزیه و تحلیل کنید و همانند یک قاضی منصف به محکمه بروید و شواهد و قراین موجود را با رعایت انصاف به دقت بررسی کنید و برای اثبات شواهد و ادله های خود، آن ها را زیر سوال ببرید مثلاً، از خودتان بپرسید:به چه علت تلفن های همسرم را چک می کنم؟ به کدام دلیل احساس می کنم همسرم به من علاقه مند نیست؟ چه دلایل منطقی دارم تا به قطعیت ثابت کنم ارتباطات اجتماعی همسر م دچار مشکل است؟ و…
در نهایت این نکته را بسنجید که آیا این شواهد و ادله های شما قطعی هستند یا ظنی و احتمالی؟
●
خداوند متعال در قرآن می فرماید: ای کسانی که ایمان آوردهاید از بسیاری از گمان های بد اجتناب کنید زیرا بعضی گمان ها گناه است (۱).
توهمات بیجا و شواهد پوچ، نسبت خیانت به کسی دادن و در موضع غیر غیرت، غیرت به خرج دادن رفتاری ناپسند و پر مسئولیتی است که می تواند تبعات منفی بیشماری داشته باشد و چه بسا فرد پاک دامنی را متهم به فساد نماید و یا او را متمایل به گناه کند.
●
مثبت اندیش باشید
به هنگام تهاجم افکار منفی و آزار دهنده به ذهنتان، با یادآوری ارزش های مثبت همسرتان (اهمیت فراوان او به رابطه خانوادگی و زناشویی، عشق و علاقه مندیش به زندگی با شما، و…
) با آن افکار مزاحم مقابله نمایید و مکرر به خودتان بگویید هیچ دلیلی برای توجه کردن به این افکار وجود ندارد.
●
از همسرتان کمک بخواهید
برای درمان مشکلتان بهتر است به مساعدت و یاری همسرتان متوسل شوید و از او بخواهید در شناخت علت های بدگمانی و موانع ارتباط سالمتان، شما را راهنمایی کند مثلاً، از او سوال کنید بیشترین موارد بهانه جویی و عیب جویی تان بر سر چه مسائلی است و…
سپس، به اتفاق هم، راه حل هایی را برای کاهش تدریجی و رفع نهایی آن بیابید و هر از چند گاهی، سیر رفتاریتان را با همسرتان بررسی کنید و از بهبودیتان کسب اطمینان کنید.
در طی گذاران این دوران سخت، هم خود صبور باشید و هم همسرتان را به شکیبایی ترغیب نمایید.بهتر است برای حصول بهتر و سریع تر در رفع مشکل، هم برای خود و هم برای همسرتان برنامه ای منحصر ترتیب دهید، بدین صورت که ضابطه های راه حل های توافقی را دوطرفه طرح نمایید. به فرض مثال، اگر به رفت و آمده ای همسرتان مشکوکید از او بخواهید تا حد امکان شما را در این زمینه بی اطلاع نگذارد و به خود و همسرتان نیز قول دهید بیش از ۲ بار از او نخواهید پرسید کجا بودی و…
به جای حسادت، صادقانه و به طور مستقیم عشق و محبتش را مطالبه کنید حسادت همچون دیگر صفات اخلاقی، اگر در حد طبیعی باشد، بسان زنگ خطری می ماند که در مواقع لزوم به صدا در آمده و محرک انتقال احساس ارزشمندی به طرف مقابل است و ارزش و جایگاه فراموش شده همسر را به مرد یا زن یادآوری می کند تا با ابراز مناسب علاقه مندی، گرمای زندگی شان را تضمین کنند.اما حسادت مفرط، آفتی جدی برای زندگی مشترک محسوب می گردد و اثرات بسیار مخربی هم دارد.
لذا، برای مواجهه با این مشکل خانمان سوز، بهتر است؛ غرورتان را کنار بگذارید و از همسرتان خجالت نکشید و هر چند وقت یک بار به او یادآور شوید و یا از او تقاضا کنید که علاقه مندی اش را به شما نشان دهد و یا به او بگویید دوست دارید محور اصلی توجهش باشید.
هرگز تصور نکنید که ابراز کلامی خواسته ها و نیازهای درونی تان، از نگاه همسرتان به منزله گدایی عشق و محبت قلمداد خواهد شد، بلکه دروازه ای خواهد بود برای نفوذ در قلب همسر و افزایش صمیمیت.
● به خودتان بیایید و با آتش حسادت خود مواجه شده و با آن مقابله کنید
حسادت نا به جا و افراطی تیشه ای بر ریشه عشق است.
با وجود این حس بی رحم و خشن، نه تنها باعث رنجش فرد مقابلتان می شوید بلکه بستری برای آتش کینه و نفرت او فراهم می آورید که دیر یا زود زندگی تان را تباه خواهد نمود. مطمئن باشید اگر همسر شما از مرد/ زنی تعریف و تمجید می کند، این بدان معنا نیست که به آن شخص دلبستگی عاطفی پیدا کرده است و یا اگر به شما کمتر ابراز علاقه می کند دلیل آن نیست که فکر خیانت دارد و…
هرگز تصور نکنید که ابراز کلامی خواسته ها و نیازهای درونی تان، از نگاه همسرتان به منزله گدایی عشق و محبت قلمداد خواهد شد، بلکه دروازه ای خواهد بود برای نفوذ در قلب همسر و افزایش صمیمیت بی شک خود شما نیز، بر صحت جملات فوق واقفید.
بهتر است با این افکار مخربتان مبارزه کنید و به جای اندیشه و پرورش افکاربی منطق و منفی، در جستجوی علت این رفتار باشید و کم و کیف زندگی تان را بررسی نمایید، شاید یکی از علت های بی توجهی و عدم اظهار محبت همسرتان، دلخوری و ناراحتی و یا دلسردی اش از شما باشد، یا شاید غم و غصه ای بر دل دارد.
پردلد