
به موجب ماده ۲۲ قانون حمایت خانواده مصوب اسفند ۱۳۹۱ چنانچه مهریه در زمان وقوع عقد تا یکصد و ده سکه یا معادل آن باشد، وصول آن مشمول مقررات ماده ۲ قانون نحوه اجرای محکومیتهای مالی است. حال سوال این است که بررسی ملائت زوج و امتناع وی از تادیه محکومبه، به استناد اصلاحیه ماده ۱۸ آییننامه موضوع ماده ۶ قانون اخیرالذکر الزامی است یا خیر؟
با توجه به منطوق مواد ۲ و ۳ قانون نحوه اجرای محکومیتهای مالی و قانون اعسار مصوب سال ۱۳۱۳ و رأی وحدترویه شماره ۷۲۲ مورخ ۱۳ دی سال ۱۳۹۰، روشن است که اعسار امری ترافعی و مصداق دعوی حقوقی است که در مورد اشخاص مجهولالحالی (از حیث دارایی) که ادعای خلاف اصل میکنند، باید با رعایت تشریفات قانونی رسیدگی و پس از بررسی ادله طرفین نسبت به آن حکم صادر شود و تصویب ماده ۲۲ قانون حمایت خانواده اصولاً تأثیری در اعمال مواد ۲ و ۳ قانون نحوه اجرای محکومیتهای مالی و آییننامه اجرایی آن، از لحاظ یکصد و ده سکه سکه ندارد.
حمایت