
آیا در بحث خیار عیب و مطالبه ارش، فوریت در مطالبه ارش نیز باید لحاظ شود یا فوریت صرفاً ناظر به فسخ قرارداد است و در مطالبه ارش ضرورتی به رعایت فوریت نیست؟
به نظر میرسد تأخیر در مطالبه ارش برخلاف خیار عیب که مقنن در ماده ۴۳۵ قانون مدنی آن را فوری اعلام کرده است، موجب سقوط آن نمیشود زیرا اولاً مطابق ماده ۴۲۲ قانون مدنی، خیار عیب جدا از ارش تلقی شده و مشتری میتواند با عدم فسخ معامله، ارش را مطالبه کند. ثانیاً در اثر تأخیر در مطالبه ارش خسارتی متوجه بایع نمیشود. این در حالی است که تأخیر در استفاده از حق فسخ ممکن است باعث ضرر طرف معامله شود. ثالثاً ارش دینی است که بر عهده بایع بوده و اصل بر بقای دین (اشتغال ذمه) بر ذمه مدیون است.
حمایت