مفهوم واخواهی 

روش‌های اعتراض به آرا به دو دسته تقسیم می‌شود؛ طرق عادی که مشتمل بر واخواهی و تجدیدنظر بوده و طرق فوق‌العاده که مشتمل بر فرجام‌خواهی، اعاده دادرسی و اعتراض شخص ثالث است.
اعتراض به آرا به دو دسته تقسیم می‌شود: طرق عادی مشتمل بر واخواهی و تجدیدنظر و طرق فوق‌العاده که مشتمل بر فرجام‌خواهی، اعاده دادرسی و اعتراض شخص ثالث است. بنابراین در صورتی که جریان دادرسی به صورت غیابی باشد یعنی فردی در جلسه دادرسی حضور نداشته باشد و طی آن حکمی علیه او صادر شود، وی حق دارد در همان دادگاه صادرکننده حکم اعتراض کند که به آن واخواهی گفته می‌شود.  بر اثر واخواهی که هم در موضوعات کیفری و هم حقوقی کاربرد دارد، دعوی بررسی مجدد می‎شود تا در صورت حقانیت وی، آن را فسخ و در غیر این صورت، آن رأی را استوار کند. از سوی دیگر عدالت اقتضا می‎کند که دادگاه نباید بدون شنیدن مطالب طرفین دعوی و بررسی دلایل آنها حکمی صادر کند و به همین جهت نظام دادرسی موجود به‌گونه‌ای طراحی شده است که خوانده باید حتماً از جریان رسیدگی مطلع شود و در روند دادرسی شرکت کند.  با این‌ حال گاهی ممکن است امکان دسترسی به خوانده و آگاه کردن او از جریان دادرسی فراهم نشود. همچنین در پاره‌ای اوقات ممکن است خود خوانده با هدف تطویل دادرسی و غیره…، تمایلی به حضور در دادگاه و پاسخ به دعوی نداشته باشد.از طرف دیگر، رسیدگی نکردن به دعوای خواهان و حتی به تأخیر انداختن آن، به‌ صرف احراز نشدن اطلاع خوانده از جریان دادرسی تجویز نشده است. لذا دادرسی به جریان خواهد افتاد حتی اگر خوانده حضور نیابد. اما در صورتی که وی از صدور حکم علیه خود مطلع شود، حق دارد به آن اعتراض کند. این اعتراض مطابق ماده‌ ۳۰۵ قانون آیین دادرسی مدنی «واخواهی» نامیده می‌شود و در همان دادگاهی که حکم غیابی را صادر کرده است، رسیدگی می‌شود.  به طور مثال اگر برگه اخطاریه وقت حضور در دادگاه به همسر مخاطب ابلاغ شود، از آنجایی که ابلاغ واقعی تلقی نمی‌شود بلکه ابلاغ قانونی است، محکوم‌علیه حق واخواهی خواهد داشت.

حمایت

نویسنده

وکیل پایه یک مهرداد طالبی

See author's posts